Vaak krijg ik cursisten die in de eerste les beweren dat hun hond wel al kan zitten. Op het moment dat ik dan aangeef dat hij dat al kon toen hij twee weken oud was, geven ze steevast aan dat ze dat niet bedoelen maar dat hij gaat zitten op het commando “zit”.
Als ik dan heel geïnteresseerd vraag of ze dat eens willen laten zien gebeuren er de meest onwaarschijnlijke dingen. Terwijl de hond bezig is om alles wat er op dat moment in zijn omgeving gaande is: lekkere luchtjes, andere honden, andere baasjes, geeft de baas het commando “zit”. Vervolgens wordt de naam van de hond driemaal genoemd, wordt er aan zijn halsband getrokken, wordt er op zijn gatje geduwd en als de hond dan uiteindelijk, om van al dat geruk en gepluk af te zijn er zelf voor eist te gaan zitten, zeggen de bazen trots: “zie je, hij deed het.”
Tweede kans
Ik geef ze dan altijd een tweede kans. Ik leg ze uit dat het handiger is als ze eerst zorgen dat de hond aandacht voor hen heeft. Ook dan gebeuren er leuke dingen. Bazen vinden het vreemd dat hun hondjes andere honden leuker vinden dan hun eigen brokje wat hij ook als gewoon eten krijgt. Thuis vindt hij de immers ook lekker. Ik stel dan altijd de vraag of zij bereid zijn mijn huis te schilderen voor € 50,-. Het antwoord mag duidelijk zijn. Als ik ze vervolgens vraag of ze dit wel willen doen voor € 50.000,- zijn ze vaak bereid om direct te starten. Het punt richting hun hond is duidelijk geworden. Met een lekkerder snoepje weten ze dan de aandacht te vragen, ze geven het commando “zit” en ja hoor, in veel gevallen gaat de hond keurig zitten. Volgens de bazen doet hij dit op het woordje “zit”. Vervolgens vraag ik ze of ze hetzelfde willen doen, maar dan op het commando “appelflap”. En wat zien we: de honden gaan opnieuw gewoon zitten. Dan denken we dat het er op dat moment niet om gaat wat hij hoort maar dat iets zeggen, maakt niet uit wat, door de hond al als commando wordt gezien. Vervolgens vraag ik de bazen opnieuw de aandacht te vragen en dan helemaal niets te zeggen. En dan gebeurt er iets wonderbaarlijks… de honden gaan opnieuw zitten.
Ze letten op iets anders.
Naar mijn gevoel vinden honden het gewoon prettiger om omhoog te kijken vanuit een zittende positie. Dit is plezieriger voor hun nek. Geldt voor ons ook. Kijk maar eens naar een punt op het plafond vanuit staande en zittende positie. Zittend is veel minder belastend voor de nek. Verder bewegen wij ons lichaam bij het geven van het commando vaak iets naar voren. We doen onze hand met het snoepje vaak iets omhoog, sommige bazen geven zelfs rukjes aan de halsband en in sommige gevallen wordt de hond strak aangekeken.
Er zijn dus nogal wat signalen die wij geven om de hond te laten zitten. Wij denken dat de hond het woordje direct begrijpt en staan niet stil bij de mogelijkheid dat hij kiest voor een ander signaal.
Meerdere commando’s
Ook zijn wij hierbij geneigd allerlei verschillende commando’s te geven. Voor het zitten alleen al worden in Nederland tenminste vijf commando’s gegeven: “zit”, “zitten”, “gaat zitten”, “mooi zitten” (alsof hij ook lelijk kan zitten), en…”schiet je nu op”. Ik begrijp inmiddels dat dat in België niet anders is. We maken het ze wel gemakkelijk. Gelukkig zijn honden zo flexibel dat ze het gestuntel van ons gewoon voor lief nemen.
Lastiger
Het wordt lastiger als we niet stil gaan staan bij wat honden nu precies voor signaal kiezen. Soms is het zelfs een combinatie van signalen. Dat zien we vaak gebeuren bij het gaan liggen op commando. De honden weten inmiddels dat als hun aandacht gevraagd wordt, ze moeten gaan zitten als de baas iets doet of iets zegt. Vervolgens weten ze dat als de baas daarna iets zegt, ze moeten gaan liggen. Dit gaat heel lang goed en iedereen, de instructeur en de baasjes zijn heel tevreden. En ze denken dat de honden de woordjes goed begrijpen.
Ik laat dat altijd controleren. Ik vraag aan de baasjes of ze een keer de aandacht willen vragen en vervolgens het commando willen geven voor het gaan liggen. Negen van de tien honden gaan dan zitten, want dat was het patroon. Vervolgens laat ik ze het commando “appelflap”nog een keer geven en dezelfde negen van de tien honden gaan dan liggen. Het ging niet om de woordjes, het ging om het patroon.
Boos
Vaak worden bazen boos als de hond niet gaat liggen maar gaat zitten op het commando voor het liggen. De honden worden vervolgens gecorrigeerd en er wordt ineens overgegaan op een heel andere trainingsmethode. Het vervelende is dat die methode werkt en dat de bazen hiermee denken dat ze het hun hond wel goed aangeleerd hadden. Veel gebruikte kreten hierbij zijn dan: “hij weet het wel”, “hij kan het best”, hij doet het anders ook”, zonder dat wij ons realiseren wat we de honden daadwerkelijk hebben aangeleerd. Soms legt de hond wel de link met het woordje. Dat kan, hij kan kiezen voor welk signaal hij gaat. Dit is echter vaak niet de verdienste van de baas maar van de hond. En als het dan een keer iets anders is, mag de hond hier niet op aangesproken worden. Ook niet als hij maar moet snappen dat een commando met twee tanden minder, hetzelfde bedoeld is….
