Nog steeds wordt er aan cursisten verteld dat een hond van Onze Lieve Heer vier pootjes heeft gekregen om daar mee op de grond te staan. Enerzijds is dat waar, anderzijds zie je wel vaak dat een moederhond de pups in het nekvelletje pakt om ze te transporteren. Bovendien ben ik van mening dat puppy’s vaak nog zo lekker licht zijn zodat we ze gemakkelijk op kunnen tillen.
Ook wordt wel geleerd aan cursisten dat puppy’s nog geen trappen mogen lopen omdat dat nog niet goed is voor hun gewrichtjes. Daarom moeten ze gedragen worden??? Hetzelfde geldt voor het in en uit de auto tillen. Met andere woorden: er zijn genoeg situaties op te noemen om puppy’s gewoon op te tillen.
De echte reden
Hierboven staan natuurlijk wat zaken vermeld die niet helemaal vergelijkbaar zijn. Dat zal ook de reactie zijn van de meeste mensen die een voorstander zijn van het niet optillen van puppy’s. De werkelijke reden hiervoor is dat mensen vaak geneigd zijn om puppy’s op te tillen als er een andere hond aankomt. De eigenaren van de puppy vinden dat eng en willen op deze manier hun pup beschermen tegen allerlei slechte ervaringen die de pup kan oplopen als de andere hond lelijk doet, te wild doet of te druk is. Het gevaar dat hierin zou schuilen is dat men de pup op deze manier leert dat andere honden eng zijn. Dit kan dan uiteindelijk resulteren in het eerder optreden van angstagressie of vluchtgedrag.
Vergeten
Wat men echter vergeet is dat het wel waar is dat sommige grote of volwassen honden helemaal niet leuk zijn tegen puppy’s. Dat er inderdaad honden zijn die te wild of te druk zijn en de pup hele slechte ervaringen laten opdoen met andere honden. En dan… Dan heeft de puppy met zin vier pootjes op de grond wel een trauma of op zijn minst een heel negatieve ervaring opgelopen. En dan is de kans op het eerder inzetten van agressie of het sneller vluchten ook alleen maar groter geworden.
Wat dan?
Ik leer mijn cursisten altijd dat ze hun puppy moeten optillen als er iemand anders met een andere hond aan komt lopen. Dit hoeft echter niet te betekenen, en daar gaat het om, dat men dan ook de nadere hond uit de weg moet gaan. Juist niet!! Het eerste wat de eigenaar van de puppy dan moet vragen aan de eigenaar van de andere hond is hoe die andere hond normaal gesproken reageert op puppy’s. En afhankelijk van dat antwoord kun je verder. Ik zelf weet dat een van mijn honden prima is met puppy’s. En ook puppy’s kunnen wat opdringerig zijn. Zij laat dat vervolgens op een heel vriendelijke maar duidelijke manier weten. Mijn andere hond echter heeft helemaal niets met puppy’s. Zij wil zelf dan nog wel snuffelen maar de puppy’s mogen dit absoluut niet bij haar. Omdat zij niets heeft met die puppy’s – ze behoren niet tot de roedel, er is geen spraken van vriendschap nu of in de toekomst -, laat ze dat ook duidelijk weten. En vaak niet te zachtzinnig. Ik adviseer de puppyeigenaar dan ook bij haar altijd de pup gewoon op de armen te houden. Bij de andere hond doen we het anders. Ik vertel de puppyeigenaar op zijn hurken te gaan zitten met de puppy rustig steungevend op schoot. Mijn hond komt snuffelen en doet dat heel beheerst. De meeste puppy’s, ook die die het eng vinden, worden uiteindelijk rustig en snuffelen terug. Daarna mag de pup op de grond (nu wel op zijn vier pootjes). Soms wordt er dan alleen maar gesnuffeld, soms wordt er even gespeeld. Nu leert de puppy dat de andere hond prima is. Tegelijkertijd doet hij geen slechte ervaring op met mijn andere hond.
Geven andere eigenaren aan dat de hond wild speelt, te onbehouwen is of zelfs lelijk doet, hou de pup dan lekker op de arm tot de volgende hond waarbij het wel allemaal kan. Zo moeilijk is het niet. We moeten tenslotte iedere hond en iedere pup zie als unieke individuutjes en ons daaraan aanpassen. Het is niet anders.
