Door veel, heel veel mensen in de hondenwereld worden gedragsproblemen van de honden toegeschreven aan de fouten die de eigenaren maken. In veel gevallen is dit ook waar. Maar we mogen niet vergeten dat er wel heel vervelende honden bestaan. Het is niet anders. De hond kan er niets aan doen. De eigenaar gaat vaak veel te ver. De fokker had (niet in alle gevallen, maar wel vaak) beter moeten weten.
Bij ons op de hondenschool hebben we op dit moment een probleemhondengroep. We hebben het reguliere programma verlaten zijn eigenlijk alleen maar probleemgericht bezig. Deze problemen variëren van hevige frustratie die zich uit in agressie tot aan ongelooflijke lompheid van een hond van meer dan 65 kg. Normaal gesproken komen deze honden uitgebreid in aanmerking voor gedragtherapie. Omdat ze allemaal in dezelfde groep zaten hebben we besloten er een apart individueel programma voor samen te stellen.
Je best doen 1
Vaak hebben we cursisten met honden waarvan we zien dat er zich problemen voordoen waarbij we als instructeurs ook weten dat als de baas iets meer zijn best zou doen de hond een zoveel leuker leven zou kunnen leiden en de eigenaar daardoor ook meer plezier aan zijn hond zou beleven. Soms nemen ex cursisten contact op omdat er toch wat problemen zijn ontstaan. De hond luistert niet meer, de hond komt niet meer als hij geroepen wordt, de hond vertoont agressie naar andere honden, de hond trekt vreselijk aan de lijn. Als ik dan vraag wat ze daaraan gedaan hebben hoor ik regelmatig dat het “probleemgedrag” langzaam ontwikkeld is. De eigenaar heeft er mee leren omgaan door bijvoorbeeld op bepaalde tijdstippen te gaan wandelen, door de hond niet meer los te laten, door andere mensen en honden te ontwijken. Uiteraard is dit ook een manier. Aan de andere kant weet ik dat als ze er iets meer moeite voor hadden gedaan in plaats van de situaties te vermijden de problemen heel snel opgelost zouden kunnen worden. Ik laat ze dat dan zien en laat ze ervaren dat de hond wel kan luisteren, dat die agressie helemaal niet nodig hoeft te zijn als de baas er iets meer moeite voor zou doen. Dat de hond wel wil komen bij die baas. Als het de moeite waard is tenminste. Soms ga ik dan weg in de wetenschap dat deze bazen toch de moeite niet zullen nemen iets te veranderen. En dan denk ik: “je verdient het probleemgedrag”. Wel vind ik het jammer voor de hond.
Je best doen 2
Soms hebben we cursisten die wel hun best doen. Hun uiterste best. Het oplossen van de problemen met de hond neemt een centrale plaats in in hun leven. Zo heb ik een wat kleine vrouw op cursus met een joekel van een dobermann. Deze hond is geïmporteerd uit Hongarije vanwege zijn uitmuntende bloedlijn. Er zit geen kwaad in die hond. Ik heb hem nog nooit enige vorm van agressie zien vertonen. Niet naar de eigenaresse, niet naar andere honden, niet naar andere mensen. Hij is alleen zo vreselijk onbehouwen. Hij hoeft na drie snoepjes zelfs geen leverworst of gekookte kip meer. Hij wil alleen maar overal op af. Zelfs aan de Gentle leader sleurt hij zijn vrouwtje over straat. Hij is oersterk. Zij doet er alles aan. Ze blijft wandelen, ze blijft oefenen, ze blijft zoeken naar oplossingen om de hond een uitdaging te bieden die op haar is gericht. En de hond kan zijn uitdaging daar niet in vinden. Hij kan zijn energie kwijt maar dat is niet voldoende. Het is geen goede match. We hebben op cursus een stoer uitziend stel. Man en vrouw. Ze hebben een enorme Duitse Dog. Zij hebben een heel klein hartje. Ze hebben handschoenen gekocht omdat de riem zo enorm in hun handen snijdt. Ze hebben er een wolletje omheen gedaan, ze hebben met tuigjes gewerkt, ze hebben met een Gentle Leader gewerkt, ze hebben alle aandachtsoefeningen gedaan die er zijn. De hond is echter nog steeds veel meer geïnteresseerd in vogeltjes, vallende blaadjes, katten, andere honden, kinderen en van alles. We hebben de hond uitdaging geboden zoals de dobermann, hij kijkt liever naar vogeltjes. Dit stel was beter afgeweest met een chihuahua, zonder dit als flauwe grap te bedoelen.
Wiens fout
Ik vind het te gemakkelijk om te zeggen dat de eigenaren beter hadden moeten weten. Zij gaan af op de informatie die zij krijgen. Ik vind dat fokkers beter hun best moeten doen met selecteren. Ik vind dat we met zijn allen ons best moeten doen om ervoor te zorgen dat mensen vooraf betere informatie krijgen. Maar dan begeef ik me op glad ijs. Ik weet dat er binnen de fokkers- en rasverenigingenwereld nogal eens met meerdere maten gemeten wordt. En ik vind het jammer dat mensen die bereid zijn hun uiterste best te doen daar de dupe van worden.
