Het lijkt nog wat vroeg, we hebben net de vakantie achter de rug en toch moeten we nu al aan vuurwerktraining gaan beginnen. Dat is inderdaad het verstandigst. Veel honden moeten enorm wennen aan de snelle overdaad van knallen die ze in de andere periodes in het jaar niet horen. Dat betekent dat de toevoer van angstopwekkende prikkels te plotseling en te heftig kan zijn. Nu al geleidelijk wennen aan knallen kan een enorm goede basis zijn om ook uw hond straks met oud en nieuw van de feestelijkheden te laten genieten.
Eigenlijk zou iedere pup al bij de fokker moeten wennen aan knallen en aan harde onverwachte geluiden. Gelukkig doen steeds meer fokkers dat ook. Het belang van de vroege gewenning is dan ook dat puppy’s in staat zijn om datgene dat ze dan leren te generaliseren. En dat is een vaardigheid die enorm goed van pas kan komen. Ze hoeven dan niet te wennen aan alle verschillende harde geluiden die er bestaan. Dat is ook bijna ondoenlijk. Ze hoeven maar te wennen aan een paar geluiden zoals bijvoorbeeld het geluid van knallende ballonnen, een schuur- of slijpmachine en een vrachtwagen. Als een pup dan ineens een nader hard geluid hoort plaatst hij het in zijn vakje harde geluiden en heeft zoiets van: “dat ken ik allemaal wel”.
Wennen moet echter doorgaan.
Veel mensen doen dit, veel fokkers doen dit en op veel hondenscholen wordt hier aandacht aan besteed. Alleen vaak veel te kort. Mensen denken dat als een pup er de eerste keer niet op reageert, het dan goed is. Er kunnen echter allerlei oorzaken zijn waarom hij er niet op reageerde. Hij was afgeleid, hij sliep te diep en ga zo maar door. In eerdere artikelen heb ik aangegeven dat het belangrijk is de socialisatie te laten voortduren en hier een doorlopend proces van te maken. Met knallen is dat lastig, je zult het echt in scène moeten zetten. Dat kan eigenlijk heel simpel met bijvoorbeeld knallende ballonnen, klappertjespistolen en kindervuurwerk.
Wat als dat niet gedaan is
Uiteraard is bovenstaande informatie niet meer geschikt voor iedereen. Daar is het wellicht al te laat voor. Toch kunt u er nu nog van alles aan doen. Er zijn bijvoorbeeld cd’s te koop met allerlei harde geluiden. Koop die cd en zet hem op een heel laag geluidsniveau aan. Kijk hoe de hond reageert. Als hij er niet van onder de indruk is, zet u het geluid steeds iets luider. Blijft hij niet reageren terwijl er mensen van drie straten verderop komen klagen over geluidsoverlast, dan hoeft u zich met oud en nieuw niet zo’n zorgen te maken.
Reageert hij wel
Als u merkt dat uw hond onrustig gaat worden, ga dan niet verder. Heel vaak proberen mensen dit uit en gaan het vervolgens de volgende dag weer proberen en de dag daarna weer, in de hoop dat er iets verandert. In de praktijk gebeurt dat dan ook vaak maar meestal op een averechtse wijze. De hond gaat eerder angstgedrag vertonen. Dit is dus niet zo handig. Veel beter is het om, als u merkt dat de hond onrustig wordt terug te gaan naar het geluidsniveau waarbij er nog niets aan de hand was. Doe dit niet direct maar een uurtje later als de hond weer helemaal hersteld is van zijn onrust. Ga dan spelen, leid hem af en doe gekke dingen, vervolgens zet u het geluid weer ietsje hoger of beter nog, u laat dit door iemand anders doen. Dit is genoeg. Ga niet weer zoeken naar het ornrustmoment. Hou het zodanig dat hij niet onrustig wordt. Doe dit een aantal keer en ga het afleiden ietsje afbouwen. Totdat hij aan dit niveau gewend is. Dan weer spelen, het geluid ietsje harder en het spelen weer afbouwen. En dit bouwt u rustig op tot uw wijkbewoners komen klagen terwijl uw hond rustig doorslaapt. Als hij helemaal niet reageert op de cd maar wel op echte knallen, schakel dan nu een gedragstherapeut in. Er is nog veel te bereiken.
