Er is veel geschreven over socialiseren, er wordt op dit moment zelfs veel geschreven en er is een levendige discussie ontstaan over teveel socialiseren. Ik kan me voorstellen dat het een kersverse puppyeigenaar allemaal wat veel wordt. Wat moet er nu wel en wat moet er nu niet. Ik blijf bij mijn standpunt, wat ik in veel situaties aanneem, is dat de pup heel veel zelf aangeeft. Wij moeten als eigenaar voornamelijk zelf naar onze pup leren kijken. En als we goed kijken dan zien we het vanzelf.
Fokkers
Laats zag ik op tv een programma waarin een fokker aan het woord kwam die verteled dat er veel werd gedaan aan socialiseren. Er kwamen veel mensen over de vloer, met kinderen, ze hadden katten en konijnen en ze was ook een keer met de puppy’s naar het bos geweest en een keer naar het winkelcentrum. Dat eerste is hartstikke goed mits ze met veel mensen bedoelde, vaak en regelmatig. Niet als er in een keer 50 man op bezoek kwam. Het grappige is dat als mensen dit lezen zij zich kunnen voorstellen dat die 50 man in een keer wel een beetje veel is voor een puppy. Hou deze gedachte even vast. De fokker die de pups één keer meenam naar het bos en het winkelcentrum had dit naar mijn mening net zo goed niet hoeven doen.
Herhaling
Het gaat bij het socialiseren om twee dingen. In de eerste plaats moeten de pups de eigenschappen en kenmerken leren kennen van hun latere sociale partners. Zo moeten ze bijvoorbeeld leren dat als wij onze tanden laten zien we hier niets dreigends mee bedoelen terwijl dat voor andere honden wel geldt. U kunt zich voorstellen dat hier wat tijd overheen gaat en dat dit niet in een keer is geleerd. Dit moet vaak gedaan worden. En dat geldt ook voor het bos en het winkelcentrum.
Teveel prikkels
Ik had u gevraagd even het beeld van 50 bezoekers in één keer bij de fokker vast te houden. Als u met de pup naar het winkelcentrum gaat en er komen van alle kanten enorm veel prikkels op de pup af, hij ze niet meer van elkaar kan onderscheiden. Daarom is het belangrijk om dit op een rustig moment te doen, de pup op de arm te nemen en bij sommige dingen rustig stil te staan. Dan heeft de pup de tijd om dit in zich op te nemen. Doe dit met een paar situaties, ga ergens zitten laat de pup wennen aan mensen die langslopen. Ga naar een ander plekje en laat de pup zien dat hier auto’s parkeren en mensen uitstappen. Op een andere plek rijden winkelwagentjes. In een winkel is het druk. En ga dan weer naar huis. Gewoon met de pup op je arm. Doe dit een paar dagen later nog eens en blijf dit om de paar dagen herhalen. Dat is wennen aan situaties. Dit kan je ook doen in de wijk, in het park, in het bos. Zoek een plekje op, hij kijkt zijn ogen uit en pas als hij een beetje aan deze omgeving gewend is, ga je verder.
Niet overal aan snuffelen
De pup hoeft ook niet overal aan te snuffelen. Vaak denken mensen dat als hij dat gedaan heeft, hij eraan gewend is. Dat heeft niets met elkaar te maken. Hij hoeft niet te snuffelen aan standbeelden. Als hij ze ziet en er op de arm van de baas rustig bij wordt is het voldoende. Hij hoeft niet te snuffelen aan schapen in de wei. Liever niet: stel je voor dat hij ze leuk gaat vinden. Het is beter dat hij ze ziet, weet dat ze bestaan en ze verder met rust laat. Socialiseren is vaak iets heel anders dan dat wij uitvoeren. En dat terwijl het helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn.
